"Interpretacje" według Ingmara Villqista - Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”

Dyrektor artystyczny festiwalu „Interpretacje”, Ingmar Villqist, zaprasza na nadchodzącą edycję. W związku z tym, że festiwal właśnie się rozpoczyna przypominamy słowo wstępu dyrektora festiwalu. „XIX Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” 2018 w Katowicach powrócił do swojej pierwotnej formuły programowej – prezentacji twórczości najmłodszego pokolenia polskich reżyserek i reżyserów teatralnych, którzy ubiegać się będą o Laur Konrada Swinarskiego, patrona katowickiego festiwalu. Zależało nam bardzo, żeby Interpretacje wyróżniały się spośród mnogości festiwali teatralnych w Polsce jednoznacznym założeniem programowym, aby nie były prezentacją przedstawień podług eklektycznego układu spektakli z takim czy innym szyldem ideowym. Powrót do konkursu młodych artystów wydaje się być oczywisty, przecież to oni kształtują obraz współczesnego teatru, publiczność ich spektakli wypełnia szczelnie widownie, dominująca dziś w polskim teatrze formacja młodych reżyserek i reżyserów przemawia do swojej widowni, która wymogła, współtworzyła i przyjęła za swój nowy język teatru. Młodzi twórcy i widzowie stworzyli wspólnotę emocji i idei, które zawładnęły współczesnym teatrem. Należy zatem uważnie patrzeć i wsłuchiwać się, o czym i w jaki sposób opowiadają nam młodzi artyści w swoich spektaklach. To niezwykle ważny wielogłos twórców ukształtowanych po rewolucji informatycznej, wykorzystujących starą-nową bazę ikonograficzną, inaczej, pewnie ciekawiej, stwarzając i prowadząc narrację dramaturgiczną, przekształcając tradycyjny warsztat reżyserski, proces stwarzania spektaklu, pracę z aktorem, rozumienia jego zadań i funkcji w spektaklu, kompozycji przedstawienia, stosunku do klasycznej dramaturgii, powstawania/rodzenia się tekstu przedstawienia niekoniecznie już wychodzącego spod pióra dramatopisarza. Młodzi twórcy stworzyli silną, niezależną wspólnotę twórców spektakli, artystów różnych dyscyplin sztuki; także sztuk wizualnych czy kina. Niczym plemiona nomadów przemierzają teatralną Polskę, zawłaszczając kolejne obszary publicznych debat; zmagają się z tematami często niechcianymi, zamiatanymi pod dywan, przemilczanymi lub banalizowanymi. Jednak wydaje się, że to oni mają rację w nieustannej eksploracji zastanych, bezpiecznych obszarów literatury na piedestale, historycznych gordyjskich węzłów, moralnych mielizn. Truizm „Świat się zmienia, a teatr wraz z nim” ma dziś zdecydowanie inną wymowę, przekonujemy się o tym co dzień, oglądając w mediach zdarzenia, słysząc słowa, które dla mojego pokolenia stają się zapowiedzią nieuchronnej erupcji nagromadzonych emocji w wyznawcach zwalczających się światopoglądów i religii. Tak bardzo chcielibyśmy zapomnieć o tych wielkich historycznych przełomach z przeszłości i ich konsekwencjach, bo doświadczaliśmy ich przez całą drugą połowę XX wieku do dziś. Współczesny czas wzbudził w nas ponownie lęk, jesteśmy zdezorientowani, ogłuszeni dynamiką zmian i przewartościowań we wszystkich sferach życia. Zatem kto, jak nie młodzi twórcy teatru – dyscypliny sztuki, która intuicyjnie wyczuwa wszelkie zagrożenia, obnaża kłamstwo, fałsz, zawsze ujmuje się za jednostką bezbronną wobec agresywnej zbiorowości, definiuje zjawiska, które są dla nas zadziwiające, dotkliwe, ale często nie potrafimy ich zrozumieć i nazwać – kto, jak nie oni winni skupić nasze zaciekawienie na tym, jak definiują współczesnego człowieka i świat. Historia sztuki, dzieje teatru, dramaturgii uświadamiają nam, że to zazwyczaj młodzi twórcy mają rację. Jestem przekonany, że dzisiaj bardzo takiej artystycznej rozmowy z nimi potrzebujemy. Czym jest dzisiaj sztuka reżyserii? Czy to jeszcze specyficzna profesja, narzędzie materializowania wyobrażeń, obsesji, lęków, droga do zawładnięcia wyobraźnią widzów spektaklu, filmu, podwładnych korporacji, wyznawców takiej czy innej religii, obywateli kraju, kontynentu, świata? Żyjemy w cyfrowej rzeczywistości, poznajemy ją dzięki elektronicznym nośnikom komunikatów tworzonych przez nieznanych autorów i reżyserów. Jak oddzielić prawdę od manipulacji? Czy to jeszcze dzisiaj możliwe? W cyklu sesji naukowych, paneli dyskusyjnych, spotkań z twórcami teatru, filozofami, antropologami kultury, socjologami, psychologami będziemy szukać odpowiedzi na te i inne pytania. Poza spektaklami mistrzowskimi i konkursowymi przedstawimy spektakle Teatru Telewizji, rejestracje przedstawień teatralnych, słuchowiska radiowe, krótkie filmy fabularne i dokumentalne. Autorami tych dzieł są także przedstawiciele najmłodszego pokolenia reżyserów radiowych i filmowych. Festiwalowym wydarzeniom towarzyszy książka zawierająca eseje o sztuce reżyserii teatru, radia, filmu, eseje o prezentowanych na Interpretacjach spektaklach, słuchowiskach, filmach, sylwetki artystów, wywiady, teksty poświęcone patronowi Interpretacji Konradowi Swinarskiemu. Każdego dnia festiwalu ukazywać się będzie Gazeta „Interpretacje”, pracować będzie festiwalowe studio telewizji internetowej, gdzie na bieżąco omawiane będą z uczestnikami Interpretacji i zaproszonymi gośćmi wszystkie wydarzenia festiwalu. Serdecznie zapraszamy.” Ingmar Villqist Dyrektor artystyczny XIX Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje

„Interpretacje” według Ingmara Villqista

Aktualności

Ingmar Villqist, dyrektor festiwalu "Interpretacje" / fot. Arkadiusz Ławrywianiec.

Zobacz również:

Zakończyliśmy przyjmowanie zgłoszeń do XXII „Interpretacji”

30 czerwca kończymy pierwszy etap prac nad programem

Czekamy na zgłoszenia do konkursów w ramach „Interpretacji”