Strona główna / Interpretacje / Aktualności / O filmie dokumentalnym „Wierność wobec zmienności. O teatrze Konrada Swinarskiego”,
O filmie dokumentalnym „Wierność wobec zmienności. O teatrze Konrada Swinarskiego”,
Fot: Zygmunt Januszewski/TVP/EAST NEWS Teatr Telewizji, 19.03.1962 - Historia od poczatku, rez. Konrad Swinarski N/Z: rezyser Konrad Swinarski J-2642-5
18/11/2018

Krzysztof Domagalik, rocznik 53, jest realizatorem i scenarzystą filmów dokumentalnych, a także redaktorem spektakli telewizyjnych. Pełnił funkcję m.in. dyrektora artystyczno-programowego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”. Należy wspomnieć, że to właśnie Domagalik jest pomysłodawcą, by to wydarzenie nazwać tytułem sztuki Jerzego Szaniawskiego.

Postać Domagalika jest silnie związana z polskim Teatrem Telewizji. W swojej karierze zawodowej zrealizował około trzystu spektakli i programów teatralnych. Był redaktorem cyklu „Teatr TV na świecie” oraz autorem „Teatru w kadrze”. Jednym z jego najważniejszych i znaczących doświadczeń była realizacja telewizyjna „Dziadów” w inscenizacji Konrada Swinarskiego, która miała miejsce w Starym Teatrze w Krakowie.

Na swoim koncie ma również realizację programów i filmów dokumentalnych. Skupiał się w nich na twórcach polskiego teatru. Domagalik był odpowiedzialny za ich reżyserię i scenariusz. Pierwszy film dokumentalny realizuje w 1980 roku, w którym przedstawia Teatr Laboratorium (znany wcześniej pod nazwą Teatru 13 Rzędów) Jerzego Grotowskiego. Domagalik uchwycił próby i ćwiczenia aktorskie, rozmowy z Grotowskim i zespołem, a także spektakle „Akropolis”, „Tragiczne dzieje doktora Fausta” i „Książę Niezłomny”. Kolejne filmy poświęcił aktorowi Janowi Świderskiemu (film krótkometrażowy, „Doświadczanie siebie. O aktorstwie Jana Świderskiego” z 1982 r.), Erwinowi Axerowi („Sprawy teatralne Erwina Axera” z 1982 r.) i Elżbiecie Czyżewskiej („Elżbieta Czyżewska. Skala oddalenia” z 1984 r.).

Co należy zaznaczyć, film dokumentalny „Wierność wobec zmienności. O teatrze Konrada Swinarskiego” zrealizował w 1981 roku, czyli sześć lat po śmierci Swinarskiego. Domagalik skupił się w nim na sylwetce reżysera – wykorzystał fotosy, wypowiedzi artystów współpracujących ze Swinarskim, ale także fragmenty spektakli. Przywołane zostają słynne inscenizacje, m.in. „Nie-Boskiej komedii”, „Woyzecka”, „Fantazego”, „Sędziów” i „Klątwy”, „Snu nocy letniej”, „Dziadów” i „Wyzwolenia”.

Niedziela, 18 listopada 2018 roku, Teatr Śląski im. St. Wyspiańskiego, Scena kameralna, ul. Warszawska 2, godz. 15

 

Kategoria: Aktualności

Zobacz również: