Zapraszamy do zapoznania się z recenzją słuchowiska Teatru Polskiego Radia „Czarny poemat”, które zostanie zaprezentowane w czwartek 24 listopada o godz. 12 w Teatrze Bez Sceny.
Złap mnie, jeśli potrafisz!
Zrealizowane dla Teatru Polskiego Radia Samobójstwo samotności w adaptacji i reżyserii Jana Hussakowskiego jest pierwszą inscenizacją tej tragikomedii Nedy Neżdany w Polsce. Słuchowisko powstało w ramach cyklu Współczesna dramaturgia Ukrainy.
Neda Neżdana to jedna z najważniejszych ukraińskich dramatopisarek, ma na swoim koncie ponad 20 tekstów dramatycznych oraz scenariuszy filmowych, telewizyjnych i radiowych, jest także tłumaczką z białoruskiego, rosyjskiego i francuskiego. W 2016 roku jej dramat Kiedy powraca deszcz… ukazał się w antologii Nowy dramat ukraiński.
Samobójstwo samotności to tragikomiczna historia z pogranicza poetyk – dramat obyczajowy idzie tu pod ramię z groteską i absurdem. Pewnej nocy na dachu spotykają się: dwoje ludzi i dwa koty, które będą ich obserwować. Ona zamierza skoczyć, On próbuje ją powstrzymać, koty dywagują na temat ludzkich relacji i ich nieumiejętności bezpiecznego spadania. Dwoje ludzi na dachu połączy dziwna więź, tajemnica i namiętność, ale przede wszystkim rozpacz i rozczarowanie innymi ludźmi oraz potrzeba szczerej, dobrej relacji. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać. W tle pojawia się broń, trup i zjawiska nadprzyrodzone…
Słuchowisko w adaptacji i reżyserii Jana Hussakowskiego równo rozkłada akcenty – momenty realistyczne, skupione na stanach emocjonalnych bohaterów przeplatane są scenami rodem z realizmu magicznego albo groteskowymi wtrąceniami, jak obecność UFO. Nieprzewidziane zwroty akcji nadają mu lekkość i poprawiają jego atrakcyjność dla słuchacza. Aktorzy: Anna Grycewicz, Oskar Hamerski, Jakub Kordas i Karolina Bacia świetnie się uzupełniają w planach kocim i ludzkim, choć nie ukrywam, że momentami kocie przygody interesowały mnie bardziej niż człowieczy los.
Samobójstwo samotności w Teatrze Polskiego Radia nie rozczaruje wielbicieli nowej dramaturgii ukraińskiej, miłośników realizmu magicznego, absurdu i groteski. Innych może urzec wątkami psychologicznymi czy społecznymi. Warto poświęcić mu uwagę i zanurzyć się w świecie wykreowanym przez Nedę Neżdanę.
Anna Wróblowska
Tekst pochodzi z Gazety Festiwalowej nr 4 XXI INTERPRETACJI
